Kaapstad, op pad na Zimbawe
21 June 2004
Ons gaan binnekort RSA groet. Die nuutste nuus is ons gaan Zim toe, maar voor ek daar kom, laat ek begin by die begin Sondag aand die 13 Junie is ons weg na die kerk uit ‘n reenirige Kaapstad na Saldanha. Ons het geslaap by Johan en Prisila. Dankie Oom Johan vir julle gasvryheid Maandag middag is ons daar weg en Johan het ons afgesien in Laaiplek Waarna ons na ons huisie was by Elandsbaai. 2 dae daar gebly en Woensdag oggend voor sonopkoms is ons daar weg in digte mis, ons is deur Van Rhynsdorp en Loeriesfontein en Brandvlei.By Brandvlei besluit ons om te gaan kyk hoe plat is Verneukpan en het in die middle van die pan ons oorskied snoek en roosterbrood geeet en die geweldige stilte gesit en waardeer.Die breedte van die pan is so 10km.
Die aand net voor donker slaan ons tent op by Augrabies. Tot Dusver was dit ons langste dag op die bike nog, 730km en 8h21min. Die Karoo se pragtige natuurskoon bekoor my elke keer as ek daar deur ry, vir baaie is dit eentoonig, vir my het hy baie diepte.’n Ander pel van my,Alex, het eenmaal gese dat as jy deur die Karoo ry is dir sielskrop, want jy’t baie tyd om na te dink oor baie dinge. Donderdagoggend voor sonop staan ons langs die Augrabies waterval en kyk hoe die son agter hom opkom.
Die aand slaap ons in die Kalahari by Red Sands,15km voor Kuruman.As jy gedink het die karoo se paaie is reguit, het jy nog nietussen Upington en Vryburg gery nie, selfs meer reguit as Namibie.Ek het reguit stukke gemeet enige iets tussen 30 tot oor die 50km aaneen net reguit! Vrydag aand slaap ons toe by Amanda en Shorty, Charmaine se niggie.Pragtige mense en hulle het ons behoorlik laat tuis voel,ons het self gaan grondboontjies(peanuts) oes vir padkos.
Sondag is ons deur Magaliesburg na Centurion, waar ons by my neef bly dankie vir julle gasvryheid ook. Sondagaand by Biker’s Church in Midrand is waar ons verneem van die Mutare Bike Show, die komende naweek en hulle soek mense om saam te gaan vir die uitreik geleentheid. Die Kerk is baie dieselfde as by ons in die kaap, as jy daar instap voel jy sommer tuis, jy’s by familie. Die aand het ons gebid oor die saak en maandag oggend besluit om wel saam te gaan na Zimbabwe. Vandag was mal dag en ons het op en af gery vir Mosambiek visa en ook die Carnet. Als gekry en ons is baie opgewonde oor wat voor le. So die plan werk nou soos volg: More of op die laatste woensdag ry ons noord na Zimbabwe om teen vrydagaand in Mutare te wees.Na die rally sal ons nog so bietjie in Zim spandeer waarna ons Mosambiek toe sal gaan. Ons gaan nou wel oos Transvaal en die suide van Mozambiek mis,maar sal maar net weer moet kom. Ek weet nie waneer ons weer gaan mail nie, want Mosambiek en Malawi is nie te veel ingerig vir internet nie, weet wat Robert aangevang het in Zim nie, so dit mag dalk eers weervan Tanzanie af wees. Wou fotos gestuur het, maar neefie se komper werk nie soos hy moet nie, kan ten minste mail stuur. Dankie Boes.
Ons is nou al meer as 2 weke getroud en dis ‘n blessing om te sien hoe goed ons by mekaar pas. Thank you Jesus! Charmaine hou van dieselfde tiepe landskappe en omgewings as ek en ons kamp lekker saam en leef op ‘n broodlyn en sien dit nie ‘n straf of ‘n ongemak nie, maar eerder as ‘n uitdaging. Die eerste week van ons trip het ons nog nie eens R1000 gekos nie, petrol en alles ingesluit, meer as 2000km al gery. Anton en Eureka, sorry maar ons gaan nou nie meer deur Maputo nie, sal wel volgende keer by julle kom kuir, belowe. Ek dink nie ons sal meer suid gaan as Vilanculos nie.Die Here stuur ons nou na Zim en ons het gese ons gaan waar Hy ons wil he. Goed gaan daar onder in die mooie Kaap. Ons gaan baie verlang na ons land, maar ‘a mans got to do what a man’s got to do’ Verstaan jy?
Ons kom terug en gaan dan iets het wat geen geld in diewereld kan koop nie, ‘n droom wat ons nagestreef het en bereik het, en dis so lekker om ons drome te leef in die wil van die Here, tot Sy eer Moenie worry oor ons nie, ons Pa is met ons te alle tye, (Heb13:5).
Dankie vir al julle gebede en liefde.
22 June 2004
We visited Oom Bie in Alberton. Oom Bie is 74years old, still rides his own motorbike (in fact he does not have a car), goes to rallies and is an encyclopedia of information on travelling in Africa. Oom Bie kept us well entertained late into the night with stories of travelling up and down in Africa. In his early 20s, he used to travel to Tanzania in a Moris Minor!! He told us stories of travelling on the roads around Sutherland and Calvinia in winter and getting 2 flat tyres at night, instead of freezing he set fire to one tyre which led a farmer to his rescue, getting so cold in an old hotel room that he took all the curtains down to wrap himself in it!! He also worked as a ship’s engineer for Safmarine, the stories went on and on… Oom Bie lives in a garden cottage at his son Mark’s house. He was most excited to give us his cottage to sleep in so that he could camp on a mattress in the main house in front of the big TV…
23 June 2004
Mark took us on a detour route out of Johannesburg so that we missed all the traffic. When we left Alberton it was crips pleasant weather but as we travelled more north and the sun started to come out – it became freezing!! I could feel Johan shivering in my arms and when we stopped for fuel even his hands were cold….. the heated grips did not do their job!! But praise the Lord the more we travelled north the warmer it got. We travelled through Marble Hall, Roedtan, Pietersburg, Louis Trichard. Beautiful cotton plantations and huge farmlands. If any of you like the Boabab tree – this is the place to be, there are loads in the most amazing shapes and sizes. We arrived in Messina and it was lovely and warm. We booked into the Boabab Caravan park, pitched the tent and chatted to some of the semi-resident campers – Pensioners who live in the campsite for 3 months of the year during winter, travel for 3 months and are at home for 6 months of the year.
What a life!